İster sesli, ister sessiz senelerdir iç barışı zedelenen, zaman zaman tamir edilen bir camiadır Trabzonspor.

Dışardan büyük görünür. Büyüktür de. Ancak camiayı bilmeyenlere sayın deseniz, sayacakları kişi sayısı, iki elin parmağı kadardır.

Trabzonspor şirket oldu, A.Ş oldu, adı futboldan sonra ekonomiyle, pazarlamayla anılır oldu. Dünyanın ünlü markaları ile sponsorluklar yaptı.

Güzel şeylerdi bunlar ve hala daha bu güzellikler devam ediyor.

Güzel olmayan şeyler de vardı. Birincisi başta bahsettiğimiz iç barış sorunsalı.

Geçen hafta sonu iç barışı tamir yolunda bir adım atıldı. Eski-yeni başkan ve yöneticiler, eski-yeni kavgalılar aynı masada, aynı tribünde yan yana oturdular. Şeklen ya da değil ne fark eder, bu hamle çok önemliydi.

Faruk Özak, Mehmet Ali Yılmaz, Özkan Sümer, Sadri Şener… Hepsi öyle ya da böyle kulüp tarihinin bir yerlerinde isimleri geçiyor.

Önemli bir başka şey, bu fotoğraftaki kişi sayısını artırmak. Özeleştiriyle eski değerlerimizi yeniden tamir edebilmek.

Trabzonsporluluk içinde büyük bir özeleştiri kültürü taşır. Eskiden böyleydi. Özeleştiri yerini eleştiriye bırakınca, herkes ben demeye başladı. Benim ekibim iyidir. Benim akrabam, benim partim, benim ilçem iyidir olayı Trabzonspor olayının önüne geçti.

Her zaman değil. Herkes de bunu yapmadı.

Bunları yaşadık. Gördük.

Onun için Trabzon"da iki eski başkan, üç eski yöneticiyi bir arada görünce şampiyon olmuş gibi seviniyoruz.

Bu normal mi?

Gelelim sahadaki oyuncuya. Onlar saf değil. Çok uyanık. Bakar tribüne, eski başkanlarını, bakanlarını, hocalarını el ele kol kola görür. Ondan kendisine de bir pay çıkarır.

Sadri Şener"in Galatasaray maçı öncesindeki bu daveti taş üstüne taş koymaktır. İsteyen istediğini düşünebilir. Sadri Şener ve ekibi, işin bir ucundan tuttu. Bundan sonrası camianın gücüne bağlı. Bakacağız; ne kadar güçlü olduğumuzu göreceğiz.

Başkanlar, yöneticiler buluşmasının benzerinin, Trabzonsporlu hocalar, Trabzonsporlu eski futbolcular, eski futbolcularla hocalar arasında da yaşanması gerekiyor.

Trabzonspor"dan dolayı birbirine sırt çevirenler yine Trabzonspor ile bir araya gelebiliyor.

Hep şampiyonluk diyoruz. Hep haftalık başarıların peşinden gidiyoruz. Bunun sonu yok.

Trabzonspor değerlerinin yeniden tesis edilmesi gerektiğini unutuyoruz.

Trabzonspor geçmişte skorlar değil, değerler üzerinde yükseliyordu.

Onu bugüne getiren o değerler. Bugün onların tamiri yolunda adım atılıyor.

Onun için bu buluşmalar, tüm Galatasaray, Fenerbahçe, Beşiktaş maçlarından daha önemli.