Kuru duayla elma ağacı olmuyor.
Elma isteyen önce çekirdeği toprak ile buluşturacak.
Son yazımda çevik miyiz diye sormuş, dijital ekonomi çağında Trabzon’daki oyun kuruculara ve oyunculara kendimizle yüzleşmemiz için sorular sormuştum.Okurlardan çok fazla yorum ve katkı aldım. Gelen yorumların özeti, “Trabzon tüm paydaşlarıyla çeviklikten, dijital ekonomiden maalesef uzak”.
Durum bu ama büyük hedefler var, onlar ne olacak?
Çevik iş yapma ve dijitalleşme gibi kavramları belki bizler konuşup gündem yapabilir, dönüşüme liderlik edebiliriz ama bunu başarıyla uygulamak gençlerin işi olacak. (Olacak diyorum ve çok üzülüyorum, çok geç kaldık) Yani oyunu gençler değiştirecek, kaçınılmaz.
Peki bu gençlerin sesini duyabiliyor muyuz?
Geçen gün değerli araştırmacı Bekir Ağırdır’ın Gazete Oksijen’deki köşe yazısına denk geldim. Şöyle diyor Bekir Ağırdır: “Tüm bulgular gösteriyor ki, gençler hayata karşı ne kendilerini yetkin ne de güvende hissediyor. İçinde bulundukları çevreyi, koşulları ve genel ülke gidişatını kendilerini destekleyici değil aksine engelleyici olarak görüyorlar. Bu durum, gençlerin ekonomik ve sosyal anlamda üst düzeyde bir güvencesizlik ve kırılganlık hissine sahip olmasına neden oluyor… Gençlerin genç olmayanlardan genel beklentisi kendi fikir, duygu ve isteklerini dikkate almaları, onlara güvenmeleri ve manevi destek vermeleri.”
Çok önemli ve katıldığım tespitler. Bir dakikalığına ülkenin içinde bulunduğu tüm siyasi ve ekonomik koşullardan sıyrılın. Sadece şu çıplak soruları soralım kendimize:
“Trabzon’u geleceğe kim taşıyacak? Yeni dijital ekonomiyi anlayıp, özümseyip, vizyonu kim koyacak? Bilgisayarla bile zor anlaşan bizler, yani genç olmayanlar mı?”
“Trabzon, gençlerini iyi yetiştiriyor, onlara güveniyor, onların önünü açıyor mu? Yoksa iyi yetişmiş gençlerini ya Trabzon dışına kaçırıyor, ya da özgüvensiz şekilde genç olmayanların emrinde çalıştırıyor, öyle mi?”
“Trabzon’un ileri gelenleri, bu şehirden bir unicorn çıkar mı diye düşünüyor mu? Bu olasılığı yaratacak gençleri destekliyor mu?” (Unicorn nedir bilmiyorsak, zaten yeni ekonomiye dair pek de bir fikrimiz yoktur)
Önce şu konuda bir el sıkışalım. Elbette sadece Trabzon’u değil, Türkiye’yi geleceğe taşıyacak olanlar gençlerdir. Tecrübe elbette değerlidir, ancak bugünün dünyasında bizim bildiklerimizin çoğu ya artık geçersizdir ya da her an erişebilir durumda internette bir yerlerdedir. Ey genç olmayanlar, sesli söylemekten korkmayın: “Bize özgüvenli mor inek gençler lazım, bilim lazım, özgür düşünce ve hoşgörü lazım.”
Trabzon’da dijital dönüşüm spordan mı başlıyor?
Makro düzeyde Türkiye’nin küresel rekabette ilk on güçlü ekonomiden biri olabilmesi ya da Trabzon’un global anlamda rekabetçi bir kent olabilmesinin yolu, paranın kaynağını (kamu ve özel sektör) bilimle (üniversiteler, Ar-Ge merkezleri, vb.) buluşturmaktır.
Özel ve kamu sektörünü dönüştürecek kısıtlı insan kaynağına sahip Trabzon gibi bir şehirde ister istemez kilit rol üniversitelere düşmektedir.
Salı günü "Türkiye Faal Futbol Antrenörleri Derneği Trabzon Şubesi" (TÜFAD) ile Trabzon Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi (TRU SBF) dekanı Prof. Dr. Fatih Bektaş bir araya geldi. Buluşmaya TÜFAD başkanı Metin Bak kalabalık bir heyet ile katıldı. Bu buluşma Trabzon’da Üniversite ile spor/futbol sektörü temsilcilerinin arzu edilen büyük dijital dönüşümüne dair istek ve ortak anlayışlarını ortaya koydukları ilk adımıdır.
Madem spor ve özelde futbol çok büyük bir endüstri, o zaman sporcuları işleyen ustaların (Hocaların) da dijital dönüşüme ayak uydurması gerekir. Bu kapsamda hem TRU SBF dekanı, hem de katılan TÜFAD yöneticileri işbirliği için isteklerini net bir şekilde ortaya koydular. Trabzon’da kurulmakta olan “sporcu performans ve data merkezi” ile futbol antrenörleri veri okuma ve antrenman reçetesi yazma konusunda ehil hale gelecek. TÜFAD'ın Trabzon’da bin kadar üyesi analitik veri okuryazarı olacaklar. TRU SBF, bunu diğer spor bilimleri fakültelerine ve yetmiş kadar federasyona taşıyabilir.
Bu buluşmanın çıktıları, orta ve uzun vadede Trabzon'da ve ülkede de fark edilecektir.
