Merhabalar. Tam da bugüne uyan bir kitap önerisiyle geldim.

Ortega Y Gasset anlatımını ve bakış açısını oldukça beğendiğim bir yazar. Varoluşçular arasında en sevdiğim dersem sanırım abartmış olmam. Bu kitabında sevgiyi ele almış. Bizlerin sevgiye yüklediğimiz anlamları ve herkes o şekilde nitelendiriyor diye sevgi sandığımız şeyleri irdelemiş.

En çok ilgimi çeken kısım sevgiyi "odaklanmak" olarak anlattığı kısımdı. Hayatta ne kadar az şeye dikkatimizi uzunca süre verebiliyoruz ki diye düşününce ona katılmadan edemedim. Gasset, uzunca süre odaklanma durumunu ve sebeplerini ayrıntısıyla incelemiş fakat ben detaylara girip okuma zevkinizi azaltmak istemedim. Keyifli okumalar ve sevdiklerinizle nice güzel günler dilerim.

ALINTILAR

"Sevgiliyle birlikte var olma durumu içinde, nasıl olursa olsun, onun alınyazısını paylaşarak birlikte olmak. Bir hırsızı seven kadın, kendi bedeni nerede bulunursa bulunsun, duygularıyla hapiste yaşıyor demektir."

Aç bir insandaki açlık duygusu, dürüst bir insanın dürüst kalma arzusunda her zaman daha şiddetli olacaktır."

"Gözbebeği de kendisini görmez. Üstelik, yaşamlarımızın büyük kesimi kendi çıkarımız için oynadığımız iyi niyetli bir güldürüden oluşur. Bize ait olmayan davranışlar edinir, üstelik bunları başkalarını kandırmak için değil, kendi gözümüzde kendimizi yüceltmek için, tüm içtenliğimizle oynarız."

"Öyle anlaşılıyor ki gezegenimiz, sürekli olarak sıradan insanın yönetmesi için yaratılmıştır. Bu nedenle, önemli olan şey, ortalama düzeyin olabildiğince yükseltilmesidir. Bir ulusu büyük kılan, öncelikle sahip olduğu büyük kişiler değil, sayıca kabarık sıradan kişilerin boyutlarıdır."