Trabzonspor Medicalpark dün akşam, bir üst tura çıkma adına mutlak galip gelmesi gereken Eurocup maçına, Türkiye ortalamasının çok üstünde bir seyirci ortalamasını arkasına alarak çıktı. Fakat takımı son yıllarda ilk kez hem mental hem de fiziksel olarak bu kadar hazırlıksız gördüm. Takım içerisinde çok ciddi sorunların olduğu zaten ligin ilk yarısından itibaren açık şekilde kendini gösteriyordu. Fakat benim dün akşam seyrettiğim sorundan çok daha farklı bir şeydi. Saha içerisinde basketbolun gerektirdiği hiçbir doğrunun ortaya konmamasının yanında öylesine güvensiz, ezik ve aciz bir duruma düşüldü ki bu form düşüşüyle izah edilebilecek bir durum değildi. Bir maçı kaybedebilirsiniz, fakat sahaya olması gerekenleri yansıtmadan, mücadele etmeden ve ezilerek, size desteğe gelmiş binlerce taraftara karşı sorumluluğunuzu unutamazsınız.
Bu sayfada defalarca takımın oyuncu rotasyonunun özelikle Kinsey ve Odom’un ardından son derece daraldığını, bunun da böylesi sert bir ligin yanında bir de Eurocup gibi mücadele seviyesi yüksek bir kupada takımın karşısına ciddi sorunlar yumağı halinde çıkacağını ifade ettim. İşler iyi giderken bu gerçeği görmek istemeyenlerin, artık sorunlarla baş edemeyecek duruma gelindiğinde yapacağı tek şey bu durumu seyretmek olur. Oyuna hiçbir anlamda hazır olmayan Trabzonspor Medicalpark, oyunun hemen başında elindeki tek atıcı Hardy de sakatlanıp oyun dışına çıkınca zaten çöküşü de kabullenmiş oldu. Hep, umarız Dwight Hardy’nin başına bir şey gelmez temennisinde bulunarak bir yere kadar gelip tıkanırsınız. Dün akşam oynanan karşılaşmanın teknik bir analizini yapmanın hiçbir anlamı olduğunu sanmıyorum. Ufuk Sarıca’nın 4. periyotta zorluk derecesi yüksek maçlarda süre vermediği oyuncularına yer vermesi ile daha büyük bir hezimetten kurtulmuş olduk. Özelikle Thompson ve Kitchen transferlerinin kesinlikle irdelenmesi gerektiği ve bu iki oyuncunun hangi kriterler göz önünde bulundurularak transfer edildiğinin kulübü yönetenlerin sorgulaması gerektiğini düşünüyorum. Bundan sonra artık lige konsantre olunması gerektiği gerçeğiyle yüzleşmek gerekiyor. Zira önümüzde çok ciddi ve zor bir fikstür var. Eğer bu dağınıklık devam ederse play-off söylemiyle başlanılan ligde aklımıza dahi getirmek istemediğimiz hesapları yapmak zorunda kalırız.
Son söz VİRA’ya; bir taraftar grubunun nasıl olması gerektiğini, yalnız Trabzon’a değil tüm Türkiye’ye gösteren bu yürekli kardeşlerime şahsım adına minnet ve şükranlarımı sunuyorum. Trabzonspor Medicalpark ailesinin de, yöneticisinden antrenörüne, menajerinden oyuncusuna kadar, böylesine bir ekibin arkasında olmasından dolayı da ne kadar şanslı olduğunu ve onların desteğiyle Hayri Gür Spor Salonu’nun gerçek bir basketbol arenasına dönüştüğü bilincinde olması gerektiğini düşünüyorum. Teşekkürler VİRA…
