Trabzonspor kendi saha ve seyircisi önünde oynadığı lig karşılaşmasında sezonun ilk puanını Akhisar Belediyesispor’a kaptırdı.
Son birkaç yıl içinde Akhisar takımı karşısında çektiği eziyeti on yıllardır karşılaştığı ezeli rakibi Fenerbançe’den çekmedi.
Akhisar geliyor, ya galibiyet alıyor, ya da beraberliği koparıyor, olmadı Trabzon galip gelse bile bu galibiyeti bordo mavili camiaya bir şekilde haram ediyor.
Şanssızlık mı, beceriksizlik mi, yoksa nedir?
Dün akşam Avni Aker’de oynanan karşılaşmanın Trabzonspor açısından tek bir izahı var, Teknik Direktör Şota’nın korkaklığının sonu iki puana sebep oldu.
Galip takım her zaman haklıdır prensibinden hareketle bordo mavililer ligin ilk iki karşılaşmasını kazandı diye pek eleştiri getiren olmadı.
Ancak, Trabzonspor yapmış olduğu bunca transfere rağmen bordo mavili camiayı tatmin edecek futbol oynamaktan çok uzak.
Bursa maçında tesadüf bir gol buldu ve galip geldi.
Beşiktaş karşısında körün taşı hedefini tuttu, rakip gününde değildi, erken on kişi kaldı ve mağlup oldu.
Akhisar karşısında Trabzonspor tüm zamanların şansızlıklarını kıracak mı diye beklerken, sonradan oyuna dahil olan Oscar Cardozo’nun bitime on dakika kala attığı golle beraberliği zor kurtardı.
Trabzonspor takımı bu kadar futbolcu transfer etmesine rağmen bir yandan da yeni futbolcu transferi yapmak için transferin son gününü yani bugünü değerlendirecek.
Tamam bu transferleri yapıyorsunuz da bu kadar futbolcuyu takıma monte edecek olan Sota’nın o kadar kapasitesi var mı?
Akhisar karşısında takımı çok korkak oynattı.
Takım zayıf rakibi karşısında korakor oynayamadı, oyunu yavaşlattı, çok az adamla atağa kalktı, bu ataklarda da beklediği golleri bulamadı.
Ne zaman ki takım mağlup duruma düştü, Sota oyunu rakip ceza sahasına yıkmak ve pozisyon üretmek için atak üstüne atak yaptırdı, üç oyuncu değişikliğine gitti.
Korkunun ecele faydası yok.
Bunları avantaj senin takımında olduğu zaman yapsana.
Bir gol bulmuşsun, takımına güvenemediğin için skoru da yeterli görmüyorsun, ikiyi üçü at.
Ama yok, Sota Akhisar takımından korkuyor.
Akhisar takımı karşısında oyunu yönetmeyi baştan sona topa hükmetmeyi, gol pozisyonu üretmeyi, sürekli rakip sahada oynamayı istemiyor.
Bu korku psikolojisi ile nereye kadar?
