1999 İzmit depreminden sonra, kuzey Marmara’da, Tekirdağ, Orta Marmara ve Çınarcık çukurları doğrultusunda 150km uzanan fay boyunca olabilecek kırılmanın tıpkı karalarda olduğu gibi 7 den büyük bir deprem oluşturabileceği yaygın görüşü bu günde geçerliliğini korumaktadır.

Oysa son geçen 20 yıl içerisinde, kuzey Marmara’da yapılan sismik tomografik çalışmalar deniz tabanı kabuk yapısının karadaki kabuk yapısından daha zayıf olduğunu, dolaysıyla ana fay üzerinde, Marmara Denizindeki depremlerin karadaki 7 den büyük depremlerden daha küçük olabileceği görüşünü ortaya koymuştur.

Marmara’nın 2000 yıllık tarihsel deprem kayıtlarında, İstanbul’un batısında, Orta Marmara da, 6,8 den büyük deprem kayıtlarının bulunmaması yukarıdaki görüşü destekler niteliktedir.

Öte yandan deprem odak derinliklerine göre orta Marmara’da yaklaşık 10km olan deprem üretme özelliğine sahip kabuğun doğuya ve batıya doğru karaya gidildikçe kalınlaşması yukarıdaki savı destekleyen bir diğer veridir.

1999 Körfez depreminden sonra bu güne dek orta Marmara ve Kumburgaz fayları üzerinde büyüklüğü 3,5-4,5 arasında çok sayıda sığ deprem oluşmuştur.

Marmara’da son oluşan 5,8 büyüklüğündeki depremde aynı bölgede 7km derinlikte gelişmiştir.

Özetle orta Marmara ve Kumburgaz fayları muhtemelen zayıf ve ince deprem üreten kabukta ancak 10km derinlik boyunca kilitlendiği için fazla enerji biriktirememekte, fay, 6,5 den küçük karakteristik depremlerle (creep) yoluna devam etmektedir.

Oysa 1912 Şarköy, Mürefte ve 1999 İzmit depremlerinde Kuzey Anadolu fayı nispeten daha güçlü kabukta 10km den daha fazla derinlik boyunca kilitlenerek ve daha fazla enerji biriktirterek 7 den büyük depremler üretebilmişlerdir.

Başka deyişle orta Marmara’da olabilecek en büyük depremin büyüklüğü 6,5 civarında olup, yıkıcılığı 1999 İzmit depreminden 30 kat daha az olmalıdır.