Herkes birşey diyor.
Trabzon’a dil uzatanlar oluyor.
Türlü türlü komplo teorileri kuruluyor.
‘Ondan dolayı’, ‘şundan dolayı’ diye..
***
Lakin hiç konuşulmayan bir detay var!
Farkındamısınız bilmem ama bu çocuğun yaşı 17.
Maçtan sonra sahaya atladığı anı bilgisayardan tekrar tekrar izledim.
Gözünü nasıl bir kin bürümüşse, o yükseklikten bıraktı kendini aşağıya.
Hakemlere öfkesi ne kadar büyük anlayın artık!
Dedim ya yaşı 17.
2010 yılında Trabzonspor’un kupası çalındığında demekki yaşı 12’ydi.
O haksızlıklar beynine kazınmış olacakki; İçinde biriktirdiği öfke bugün karşımıza böyle çıktı!
Bunun sorumlusu kimler?
O süreçten bugüne futbolu yönetenlerin yaptığı günahların bedelini bu çocuklar ödüyor.
Durum sandığınız kadar, dilinize geldiği kadar kolay değil.
***
Polise saldırıp otomobilini yakanlara göz yumdunuz!
İstanbul’da sahaları savaş alanına çevirenlere ses çıkarmadınız!
Tribüne silah sokarak kan kusanları saldınız!
Hakem odası basanları ekranlardan indirmediniz.
Eften püften cezalarla üstünü kapattınız!
Terör estirdikten sonra, “Oyuncuya davetiye verecektim”, “Kalabalık beni sahaya itti” diye komik ifade verenleri affettiniz.
Göz göre göre müsabakaları İstanbul’un 3 büyüklerine peşkeş çeken hakemlere arka çıktınız!
Puanları altın tepsiyle önlerine sundunuz!
Ortada adalet denen hiçbir şey bırakmadınız!
Bu kentin üzerinde kirli oyunlar çevirenleri deşifre etmeyip korkak davrandınız.
“Yılların birikimi var isyan çıkacak, emekler çalınıyor” diyenleri göz ardı ettiniz!
Avni Aker’de haykırışların sesini kıstınız.
Taraftarların pankartlarını çöpe attınız.
Engellediniz.
Sansürlediniz.
Yok saydınız.
Böldünüz.
Parçaladınız.
***
Üstten aşağıya, alttan yukarıya ezdikçe ezdiniz..
Sahayla bırakmadınız, insanların duygularıyla oynadınız.
Ortada;
Futbol konuşacak, spordan bahsedecek hiç birşey bırakmadınız..”
İşte o çocuk bunları yaşadı.
Bunları ona yaşattınız!
O aramızdaki en günahsızı.
