Sunay Akın diyorki; “Müzeler bir kentin hafızasıdır. Müzeler yoksa o kent alzheimer olmuştur” Zorlu Grand Otel’de bu sözleri söylerken TEV’in davetlileri arasındaydım. Cumhuriyet etkinliği kapsamında muhteşem bir sunum gerçekleştirdi.
Örnekler verirken Trabzon şehrini unutmuyor arada atıfta bulunuyordu.
O anlardan birinde salona şöyle seslendi; “Çimento Fabrikası’nı yıktılar mı?”
Karşıdan ses yok.
Tekrar seslendi.
Cılız bir ses, “Evet” karşılığını verdi.
“Vahki ne vah” dedi.
Hiç ummadığım tepkiydi bu..
Ben düşüncesini daha da merak ettim.
Çünkü ben ve benim gibi düşünenler hep bugüne kadar, “yıkılsın yerine yeşil alan, şehrin nefes alacağı ağaçlık bir merkez oluşturulsun” görüşündeydik.
*
Sunay Akın şöyle devam etti; “Burası yıkıldığında sizin geçmişiniz kaybolacak, biliyor musunuz?”
Şak!
Şak diye vurdu kafama.
Evet aynen öyle!
Müze yapılması gerektiğini savunuyordu.
Hatta daha da ileri gitti; “Trabzon’da bana görev versinler tüm okulları müzeye dönüştürürüm. “
ABD’nin büyüklüğünü örnek vererek, büyüklüğü sınırlarından değil müzelerinin çokluğundan, yakın ve geçmiş tarihini çok iyi bilen nesiller yetiştirmesinden geliyor mesajını verdi.
Evet haklı!
Bende düşündüm olabilirdi.

*
Bu fikri bile tartışmadı bu kent.
Trabzon Mimarlar Odası Başkanı Gürol Ustaömeroğlu bunu demişti.
Kentte bir aklı selim şunu destekleyim mi desteklemeyelim mi diye düşünmedi.
Gündeme gelmedi.
Esamesi okunmadı.
Yollar, binalar yaparken şehirleştiğimizi, modernleştiğimizi, büyüdüğümüzü sanıyoruz.
Büyümüyoruz!
Büyümek böyle olmaz.
Fikirlerle, beyinlerle olur.
Trabzon düşünen bir kent mi?
Sorgulanması gereken bu olması gerekirken ‘yaptım oldu’ diye yönetilen bir şehir oldu.
Bunun farkında bile değiliz.
Sunay Akın, sormuştu; ‘Trabzon Alzheimera mı yakalandı?’ diye..
Bence evet.
Çoktan yakalandı.
Bu hastalıktan kurtulması ‘Beyinsel Dönüşümle’ olur.
‘Kentsel Dönüşümlerle’ imkansız gibi gözüküyor.