Asgari Ücret Tespit Komisyonu her yıl Aralık ayında toplanarak asgari ücreti belirlemektedir. Bu tespit komisyonunda; 2017 yılında işveren adına Türkiye İşveren Sendikaları Konfederasyonu’ndan 5 temsilci ( TİSK ), işçi adına TÜRK-İŞ Konfederasyonu’ndan 5 temsilci ve devleti temsilen 5 temsilci olmak üzere toplam 15 kişi yer almaktaydı.
Kanun Hükmünde Kararname ile Asgari Ücret Tespit Komisyonu’na ilişkin İş Kanunu’nun 39.maddesinin ikinci fıkrası yürürlükten kaldırıldı ve ardından konu 1 sayılı Cumhurbaşkanı Kararnamesi ile düzenlendi. Bu değişiklik ile Asgari Ücret Tespit Komisyonu’nun yapısında bir değişiklik olmadı fakat komisyona katılacak devlet temsilcilerinin unvanları değişti. İlerleyen zamanda Cumhurbaşkanı komisyon üyelerini istediği şekilde belirleme yetkisine de sahip oldu. Komisyon gelecek dönemde en çok işvereni ve en çok işçiyi bulunduran kuruluşlardan 5’er kişi ve devlet temsilcisi 5’er kişi olmak üzere toplam 15 kişi ile toplanacak ve oy çoğunluğu ile asgari ücret belirlenecek, oyların eşitliği halinde Başkan’ın bulunduğu taraf çoğunluğu sağlamış olacak.
Komisyonun üzerine düşen görevin ne kadar ehemmiyetli bir görev olduğunun vurgusunu yapmak isterim. Çünkü Türkiye’de 6 milyon kişi asgari ücret seviyesinde ücret almaktadır.
Tek ücret ve asgari ücret ile geçinen insanların Allah gerçekten yardımcısı olsun. Empati yapıyorum demeyeceğim, her ne kadar asgari ücret alan birisi gibi düşünmeye çalışsam da tam olarak yaşadığı sıkıntıları, sorunları yaşamadığım için onların adına konuşmam kesinlikle mümkün değil.
Fakat asgari ücretle çalışan vatandaşlarımızın izni ile ben de bir şeyler söylemek istiyorum.
Türkiye’nin herhangi bir ilinde bir çocuğa sahip 3 kişilik bir ailede tek çalışanın olduğunu ve çalışan kişinin de asgari ücret aldığını düşünün; kira 700,00 TL, elektrik 100,00 TL, su 70,00 TL, aidat 50,00 TL, telefon ( 2 kişi ) 80,00 TL, internet 70,00 TL, yakıt 200,00 TL olduğunda toplam 1.270,00 TL yapıyor.
Asgari ücretli çalışan kalan 333,00 TL ile eve ekmek mi alsın, çocuğun mama masraflarını mı görsün, pazar alışverişi mi yapsın, kendine – çocuğuna - eşine kıyafet mi alsın, çocuğunun hastane masraflarını mı karşılasın, ikinci ya da üçüncü çocuğu mu düşünsün?
Geçim derdi çeken insanlardan sosyal hayatta daha çok yer almasını, siyasete katılmasını, çocuğunu eşit şartlarda okutmasını, işsizliğin her geçen gün arttığı ülkemizde işverenden daha fazla maaş istemesini nasıl bekleyebiliriz.
Abraham Maslow 1943 yılında ‘İhtiyaçlar Hiyerarşisi’ kuramında insanın yaşam içerisinde motivasyonunu oluşturan güdülerin kendi içerisinde bir sistemi olduğunu söylemiştir. Ben bu kuramı günümüzde şu kelime ile özetliyorum; ‘Asgari ücretli geçim derdi çeksin ve devlet meselelerine kafa yormasın’. Dediğim gibi asgari ücret almıyorum fakat bunları yazmayı kendime borç biliyorum. Asgari ücretin insan onuruna yakıştığı bir gün görebilmek temennisiyle…
