Hatırlarsınız, Atay Aktuğ yönetimi göreve gelir gelmez ilk olarak camiadaki ayrılık gayrılıkları gidermenin yoluna gitti. İstanbul"da eski başkanlar, eski yöneticiler dahil olmak üzere, Trabzon"un ileri gelenlerini ziyaret etti. Bu arada medyaya da uğradı. Bu ziyaretler Cevahir Otel"deki geceyle son buldu.

Sanırım Sadri Şener de bu birlik bütünlük içinde olamama halini öncelikli sorun olarak görüyor ki, böyle bir geceyi tertip etti.

Doğru bir adım ama arkası gelmeli. O yemeği orada bırakmamak gerekiyor. O buluşmayı orada bıraktığınız anda bir dört sene sonraki yemekte yine en baştan almak zorunda kalırsınız.

Trabzonspor bir camia mı diye sorsam size, hepiniz evet diyeceksiniz. Öyle bir camia ki, kimsenin kimseden haberi yok. Yani iç iletişimi sıfır. Nerede, kaç Trabzonsporlu var biliyor muyuz? Aslında biz kaç kişiyiz kampanyası tam bize göre. Gerçekten kaç kişiyiz? Dünyanın bir ucundan diğer ucuna kendi alanında başarılı, üreten, bilinen, tanınan kaç insanımız var?

Bırakın dünyayı İstanbul"daki Trabzonsporlular ne kadar iletişim içinde? Bu organizasyona katılan Trabzonsporlular kendi aralarında bu tür kaynaşma yemekleri düzenliyorlar mı? Bu yemekler beyin fırtınasına dönüşüyor mu?

Laf sırası geldiğinde, "O da Trabzonlu, bu da Trabzonsporlu."

Böyle olmuyor işte.

Mesela en son yemekten bu yana camiamız kaç kişi daha arttı? Kaç yeni yüz daha katıldı? Kimler yok ve neden yok?

Camia olmamız için bence daha günümüz var. Önce iç iletişimimizi halledelim. Biribirinden kopuk insanlar nasıl aynı hedef için çalışabilir ki?

Bu yemekten sonra umarım ve dilerim ki hem yemeğe katılan insanlarla diyaloglar kesilmez hem de yemeğe katılamayan insanlar unutulmaz. Herkese teşekkür edilir ve bir sonraki buluşmanın tarihi de saptanır.

Lafla birlik bütünlük olmaz. Camiayız demekle de camia olunmuyor. Bunu bir sinerjiye döndürmedikten sonra hep patinajda olacağımızı da unutmamak gerekiyor.

Movenpick Otel"deki gecede daha önce başka Trabzonspor gecelerinde görmediğim insanları görmek adına umut verici oldu. Bunun arkasının gelmesini bekleyeceğiz.