Hayat, çoğu zaman karmaşık ve zorlu bir yolculuk gibi gelir. Ancak, bu yolculukta en önemli unsurların başında sevgi ve ilgi yer alır. Bazen insanlar, içsel boşluklarını doldurmak için başarıya, paraya ya da dışsal faktörlere odaklanırlar. Oysa ki, insan ruhunun gerçek ihtiyaçları; anlamlı bağlar, içten gelen bir şefkat ve karşılıklı bir anlayıştan doğan sevgidir.

Sevgi, insanın en derin ve en hızlı ilerleyen duygusudur. Bir insanı sevdiğimizde, sadece onun varlığını değil, tüm iç dünyasını da kabul etmiş oluruz. Sevgi; ne zaman ile, ne de sadece bir hisle sınırlıdır. Sevgi; bir bakışta, bir gülümsemede, hatta bir suskunlukta bile kendini gösterebilir. Gerçek sevgi, karşılıklı bir anlayış ve saygı ile şekillenir. Sevdiğimiz kişiyle geçirdiğimiz her an, bir araya geldiğimiz her düşünce, kalbimizin en derin köşesine dokunan bir anı bırakır.

İlgi ise sevginin en güzel yansımasıdır. İnsan; sevdiği kişiye ilgi gösterdiğinde, o kendini değerli hissettirir. İlgi, sadece dışarıya yansıyan bir davranış değildir. Bir kişinin iç dünyasına yapılan bir yolculuktur. Birinin gözlerinin içine bakmak, ne hissettiğini gerçekten anlamaya çalışmak, küçük ama anlamlı sorular sormak ve onları dinlemek…Hepsi bir insanın varlığını ve değerini kabul etmenin en güzel yollarıdır.

Sevgi ve ilgi, aslında birbirinden ayrılmaz iki kardeş gibidir. Sevgi, ilginin kaynağıdır; ilgi de sevginin en etkili biçimde ifade bulmuş halidir. Birinin ilgisini görmek, kendisinin sevildiğini hissetmesine yol açar. Bu hisse sahip olmak, insanın hayatta güçlü bir anlam bulmasına, kaybolmuş gibi hissettiği anlarda bile yeniden toparlanmasına kendisine gelmesine yardımcı olur.

Günlük hayatın içinde bazen en değerli olan, bir insanın ellerine dokunmak ya da gözlerinin içine bakarak bir şeyler paylaşmak olduğunu unuturuz. Çünkü dünya hep hızla dönmeye devam ederken, biz de çoğu zaman bu hızın içinde kayboluruz. Ama sevgi ve ilgi durduğumuz, derin nefes aldığımız, birinin bize anlamlı bir şekilde baktığı anlarda kendini gösterir. İnsan, sevildiğinde en güçlü halini bulur. İlgiyle beslenen bir kalp, en karanlık zamanlarda bile umut ışığını görür.

Sonuçta, sevgi ve ilgi birer lüks değil, her insanın temel ihtiyaçlarıdır. Her insan bir şekilde, bir diğerine anlamlı bir bağ kurma, bir diğerini sevme ve sevildiğini hissetme arzusundadır. Birbirimize daha fazla sevgi ve ilgi göstermeliyiz. Çünkü sevgi, dünyayı güzelleştiren en etkili güçtür ve bu güç sadece başkalarına değil, kendimize de iyilik yapar. İlgi, kalbimizin derinliklerine işlediğinde, dünya daha parlak bir yer olur. 

Sevgi ve ilgiye her zamankinden  daha fazla ihtiyacımız var. Öyle değil mi?