İstanbul’da kapı komşum Atilla Onur, Mardin- Midyatlı ve telkari Ustasıdır.

Sekiz kardeşten yedisi (kız kardeşleri hariç) gümüş takı işine odaklanmışlar.

İş yaşamlarının ana eksenindeki gümüş sektörünü Bayrampaşa’daki atölyelerinde konuştuk.

“Yedi kardeşiz, gelinler yeğenler… Gelenek ile aile birbirine bağlı kalabalık bir aileyiz; modern iş bölümü ile işimizi birlikte yürütüyoruz.”

“Eltiler arasında uyumu gözetiyoruz.”

“Para işine en küçüğümüz bakıyor.”

“İşimize odaklandığımız kadar, modern dünyada olup bitenleri de izliyoruz elbette.”

“Kuyum sektörünün gümüş segmentinin önemli aktörlerindeniz. Sektörün rekabetçi yapısını tasarımlarla aşıyoruz.  Yılbaşından (2016) bugüne yani iki buçuk ayda, ikiyüz kadar tasarıma ciddi bir bütçe yatırmışız.”

Atilla Bey ile Bayrampaşa’daki üretim atölyesini, başlangıçtan hazır ürüne kadar etap etap geziyoruz.

Atilla Bey’den sektörde el emeğinin yerini otomasyonun aldığını öğreniyorum.

İkiyüze yakın kutucuktan oluşan bir standın önünde duruyoruz.

Değerli ve yarı değerli taşlar, takı sektörünün ayrılmaz parçaları …

“Takılarda kullandığımız zirkon, agath, kapşon, akik gibi yarı değerli sentetik ve değerli taşların üretimi ülkemizde olmadığı için Çin’den alıyoruz. Taş satın almalarında ailede yetkili isim benim.”

Tüm ürünleri bu atölyede mi üretiyorsunuz?

“Olur mu? Yüz kadar atölyeden de ürün alıyoruz ya da fason üretim yaptırıyoruz.”

Tasarım tasarım tasarım…

Suyun başı İstanbul, sektörün %80’i İstanbul’da.

İhracat?

Sıra ihracata gelince gururla çeşitli yıllarda sıralamadaki yerlerini gösteren plaketlere yöneliyoruz.

“Onurlar takı, 2016 yılbaşından bugüne ikiyüz kadar yeni tasarım ile farklı tasarım atölyelerinde üretilen binden fazla tasarım ve modeli ürün gamımıza ekledik.”

Her bir tasarımın ortalama 200 $ maliyeti var. Yani Onur kardeşler ilk üç ayda yaklaşık 40bin dolar tasarıma para yatırmışlar.

“Merdiven altı çalışan atölyelerin tasarım diye bir derdi yok; haksız rekabete neden oluyorlar. Bu nedenle katalogları kendimiz için üretiyor ve çok özel müşterilerimizle paylaşıyoruz. Fotoğraflarla da kardeşlerimizden biri ilgileniyor.”

Onur Kardeşlerin üretimlerinin %99’u ihracata gidiyor.

Ya yetişmiş insan gücü ?

“Sektör her seviyede okullaşmalı.

Sektör her seviyedeki okullarla iç içe, etle tırnak gibi olmalı. Sadece İstanbul’da kuyum sektörünün 200 meslek okulunda modülleri olmalı.

Sektörün Ülkeye, aklımıza gelen pek çok sektörden fazla döviz kazandıracak kapasitesi var.”

Peki Midyat değil de neden İstanbul?

“İstanbul sektörün önemli buluşma merkezi.  Muhtelif merkezlerin ürünlerini burada toplanıyor ve bu özelliği ile satın almacılar için büyük  tasarruf anlamına geliyor.

Bizim ilgi alanımız gümüş, Trabzon’u da sektörün önemli merkezlerinden biri olarak biliyorum.

Dilerim bir gün Trabzon hasırı ile de ticari ilişkilerimiz olur.”

Günün finalinde yine İstanbul’a taşınmış Güneydoğu mutfağı var.

Teşekkürler Atılla Onur.

Hepimize not: “Trabzon’da TTSO öncülüğünde yürütülen “Kuyum Sektöründe Kümelenme Yoluyla  Rekabet Gücünün Geliştirilmesi” çalışmasını yürüten arkadaşlar, sektörü suyun başı İstanbul’da gelip görmeli, inceleme, analiz etmeli” diye içimden geçiriyorum ama ne faydası olacak bilmiyorum. Geçmiş, bu amaçlarla yapılan yurtiçi ve yurtdışı gezilerle dolu. Tek bir faydasını gördüysek bu gezilerden, yapsınlar bunu da! Aile işletmeciliğini de incelesinler, taşı da takıyı da tasarımı da!