Takım kurmak ve yapmak çok önemli.
Bunun için adam gibi adam olmakta önemli. Hem yönetimsel hem de teknik bazda. Kadroyu kurarken, 'Pazar'dan karalama alır gibi değil, işe yarayan elmaları iyi tespit etmek gerekir. Buzdolabında ve dondurulmuş balıklar olmamalı. Hemen PAF takımından en az 2-3 oyuncuyu A takıma alınmalı.
Ama nasıl alacaksınız ki.
Orayı parselleyenler var. Kendine göre bir hemogonya kurmuş alt yapıyı istediği gibi yönetiyor.
Çünkü dediği dedik çaldığı düdük.
Yıllardan beri futbolun içerisinde olanlar bütün takımlar da genç futbolcular dünya"nın sayılı dev kulüpleri Arsenal"de, Barcelon"ada, M.united"de Real Madrid"de oynuyorlar
Bunları, görmüyorlar mı?
Bayer Münih-Wolsburg maçında İtalyan golcü futbolcu Tonı çıkıyor. 17 yaşında genç oyuncu giriyor. Son 15 dakikada hiç de sırıtmıyor. Sen hala Barış ve Kadir gibi gelecekleri olan futbolcuları ' Kaybolurlar' veya ' Gelişimlerin' henüz tamamlamadılar diye A takıma yollamıyorsun. Acaba 27 yaşında mı göndereceksin. Güngör Şahinkaya, Cengiz Akçay, Şenol Ustaömeroğlu, Tuncay Soyak, Soner Boz, Hami Mandıralı Fatih Tekke. Hamdı Aslan Lemi
17 yasında hemde Dinyeper ile oynanan Avrupa maçında oynadılar, kayboldular mı? Bunlar Trabzon orjınlı hapsi. Israr edilirse, Alt yapıdan A takıma oyuncu alınır. Yoksa kulübede oturan 15 trilyonluk enkazlara sizler de mi göz yumdunuz!
Şimdi gelelim Serkan Çalık ile Barış Özbek"i Trabzonspor"un nasıl avucunun içerisinde kaçırdığını anlamış değiliz.
Bu iki futbolcu aslen Trabzonlu.
Almanya"da ikamet ediyorlar.
Trabzonspor"un başındakiler her şeyi çok bilirler ya, bu oyuncuların gelişlerine de karşı çıkarlar.
Almanya"da geçen sene kurs gören Suat Tekelioğlu bu iki futbolcuyu takip eder. Ve onların aileleri ile oturup kalkar Serkan ve Barış"ın babaları ile konuşur. Serkan ve Barış"ın babaları Suat hocaya eti senin kemiği bizim. Bizde Trabzonluyuz ve Trabzonsporluyuz. Tabiî ki çocuklarımızın Trabzonspor"da oynamasını isteriz derler. Suat Hoca bu İki futbolcuyu Trabzonspor yönetimine, genel menajerine ve Teknik Direktörüne söyler. Fazla para istemediklerini de belirtir.
Alınmaları için yalvar yakarır.
Ama Trabzonspor"u yönetenler Nuh der peygamber demezler.
Ziya Doğan "Ben görmeden adam olmam" der.
Trabzonspor Genel Menajeri Necmi Perekli ise Suat Tekelioğlundan aldığı raporları sümen altı yapar.
Ve Serkan Çalık 90 dakika Trabzonspor'a karşı oynar. Güzel'de bir gol atar. Onları almayanlara hadlerini bildirirler.
İşte bu oyuncuları almayanlar Trabzonspor'u 10 trilyon zarara uğrattılar.
30 yıldan bu yana ne yaparsınız her 10 yılda bir kendine 'Etiket' vermekle Trabzonspor'a yük olmaktan başka ne yaptınız ki Eğer bunlar size rapor edilmişse neden karar vermediniz.Kime karar vereceksiniz ki
Düşün artık Trabzonspor"un yakasından.
TRABZONSPOR'A PARAMI BİLGİMİ LAZIM
Daha düne kadar veya paralı başkan istiyoruz sesleri yeri göğü inletiyordu, Avni Aker"de kaybedilen her puandan sonra, fırtınaya tutulmuş bir gemi gibi sallanıyordu.
Seyirci başarıya susamış, 23 yıldır beklenen şampiyonluğu getirecek kurtarıcıyı arıyordu. Sanki bir peri gelecek, değneğini kulübün üstünde gezdirerek kulübe şampiyonluklar kazandıracaktı. Mavi atlı, bordo saçlı, altın dişli prensini arıyordu Trabzonlu.
1996 YILINDAKİ ŞAMPİYONLUK GELMEYİNCE
Türkiye liglerinin en başarılı kulüpleri arasında yer alan Trabzonspor kazandığı Müzede 6 adet Birinci Lig Şampiyonluk Kupası, 7 adet Türkiye Kupası, 7 adet Cumhurbaşkanlığı Kupası, 5 adet Başbakanlık Kupası, Kıbrıs Kupası ve daha birçok kupa yer almaktadır. Daha son yıllara kadar Türkiye"nin dört bir tarafında taraftara sahip olan Trabzonspor yavaş yavaş imajını kaybederken, seyircisini de kendisine küstürdü.1996 yılından Avni Aker"e şampiyonluğu kaybettikten sonra Trabzonspor yönetiminler de gruplaşmalar başladı. Benim grubum, senin grubun derken bu gruplaşmalarda taraftarlar arasına sıçradı. Ve Trabzonspor taraftarları 4 eşit parçaya bölündü. Bordo- Mavili taraftarlar arasında başkanlar ayrıcalığıda baş gösterdi. O başkanın grubu bu başkanın grubu diyede bölündüler. Ve bunun önüne geçilemedi. Grupların yönetimlere hakim olduğu bir kulüp haline geldi. Kimine göre bu durum Trabzonspor"daki demokrasinin güzelliğini gösteriyor. Kimine göre de Trabzonspor"daki gruplar ülke yönetimlerindeki partilere benzetiliyordu. Bazıları ise grupçuluğun bir dikta oluşturduğunu savunuyor ve Trabzonspor"a hiçbir şey vermeyeceğini iddia ediyordu. Sonuçta yıllardır bu kavgalardan bir türlü kurtulamayan Trabzonspor"un problemlerine bir de seyircisinin sabırsızlığı eklenince kulüp istikrarlı bir tablo çizemediği gibi 23 yıldır da şampiyon olamıyor.
PARALI BAŞKANLARDA ATIP TUTTULAR
Trabzonspor"da paralı başkanlar dönemi 1980 yıllarından sonra başladı. Bu gelenek bu şekilde bugüne kadar devam etti. Etmeye de devam ediyor. Başkan adayları göreve gelmeden önce verilen birçok vaatler vardır, koltuğa oturulduğu andan itibaren ise bunlar hemen unutulur. Alınan bir iki yıldız futbolcuyu hemen kadrolarına dahil eden yeni başkanlar saman alevi gibi yanıp sönüyorlar. Ve gerçek problemlere inilmediği için kısa süre sonra aynı sorunlar tekrar hortlar. Kulüp başkanlarıda aynı ülkemizdeki politikacılar gibidir. Politikacılar çeşitli vaatlerde bulunup, enflasyonu frenleyeceklerini söylerler. Seçim sonrası ise değişen bir şey olmaz. Problemler olduğu gibi kalır, hatta büyür. Ne yazıktır ki Trabzonspor e yönetimindeki zihniyetler ile ülkemizi yöneten politikacılarımızın zihniyetleri arasında pek de fark yok. Trabzonspor"un hiçbir zaman gerçek problemlerine inmeyen yönetimler yüzünden kulüp Eskişehir, Göztepe yoluna doğru gidiyor. Bu sıkıntıların önüne geçilmediği sürece Trabzonspor kulübü uçurumdan aşağıya yuvarlanma pozisyonu geldi. Çünkü gelen yöneticiler hep kendilerine ışık verdiler. Trabzonspor"a değil.
İşte tablo ortada.
Bu tablonun altına kimse elini sokmuyor.
Trabzonspor"un neresinden tutulsa ele geliyor.
Yırtık büyüdükçe büyüyor.
Bunun önüne geçilmediği taktirde bir kaç yıl sonra Trabzonspor"u kötü felaketler bekliyor. Sonuç olarak Trabzonspor"da ne sorunlar hallediliyor, nede Aralık ayında yapılacak olan kongre öncesinde iki kişinin haricinde kimse başkan adayı çıkmıyor.
Ne diyelim bekleyip görmeden başka yapacak bir şeyimiz yok.
Şair ne güzel demiş
Mevlam neyler, neylerse güzel eyler.
