2000 yılında Beşikdüzü’nde deniz kazasında, Mayıs Yedisinde kaybettiğimiz 38 can…
Soma’da Maden kazasında kaybettiğimiz 301 can…
◊◊◊
38’ den 301 çıkar mı?
Çıkarsa ne kalır geriye?
Acı, hüzün ve çaresizlik!
Demiş ya şair, “En fazla bir yıl sürer 20. asırda ölüm sancısı” diye sonradan da unutulur gider.
Yeni 38’ler, yeni 301’ler yaşanıncaya kadar.
◊◊◊
Sorumsuzluk!
Tedbirsizlik!
Umursamazlık!
Bunları kadere eşitlersek böyle acılar yaşamak bizler için kaçınılmazdır!
◊◊◊
İzin verirseniz 20 Mayıs 2000’de yaşadığımız acı deniz kazasından hemen sonra kaleme aldığımız yazımızı tekrarlamak istiyoruz.
Bakalım ne değişmiş o günden bu güne?
Beşikdüzü’nde deniz kazasında ve Soma’da kaybettiğimiz tüm insanlarımıza Allahtan rahmet diliyoruz.
◊◊◊
MAYIS YEDİSİ
Bugün Mayıs Yedisi.
Yani Miladi 20 Mayıs.
Yuttu hepimizi deniz.
O ne öfkeydi be Karadeniz!
◊◊◊
Adı Burcu'ydu, öğrenciydi.
Adı Ayten’di, öğretmendi, büyük ve güçlü bir Türkiye idi hayali.
Adı Emine, bir anneydi, eşini toprağa vereli yakın zamandı.
O gün, çocuğunu memnun etmekti amacı.
Adı Ali’ydi, gurbete çalışmaya gelmişti gurbetçiler diyarına.
Adı Okan’dı, , onun için de durdu artık zaman.
Adları ne fark eder ki, Emine, Ayşe, Ali, Hasan…
Hepsi, hepsi bizden biriydi.
◊◊◊
Neler gördük neler…
Depremler, yangınlar, kazalar, savaşlar…
Ne acılar çektik ne acılar!
Demirden çaldık, çimentodan çaldık bina, binalar yaptık.
Deprem oldu yerle bir oldu her yer.
Yıkıldı, yıkıldılar, yıkıldık!
Ulusça acılara büründük.
Allah’tan dedik, kader dedik, alınyazısı dedik.
◊◊◊
Ateş düştüğü yeri yakar!
◊◊◊
Birayı, rakıyı, votkayı çekti sünger gibi, buldu şişenin dibini,
Geçti direksiyon başına ,
Biletli yolcu sayısı 40, kurtulanlar 9.
Kader dedik, alınyazısı dedik, Allah’tan dedik.
◊◊◊
Ateş düştüğü yeri yakar!
◊◊◊
Tuttuğumuz takım galip geldi, şampiyon oldu, olduk.
Ne ihtiyaçsa, şampanya niyetine silahları patlattık.
Ve bir yaşındaki çocuğun hayatına hep birlikte kıydık.
Yine her zamanki gibi alınyazısı dedik, kader dedik, Allah’tan dedik.
◊◊◊
Ateş düştüğü yeri yakar!
◊◊◊
Denizde dalgalarla boğuşan iki kayık.
Sanki bir yayık.
Avuçlarımızda iki kayık.
Avuçlarımızdan kayıp.
Dalgalarda kayık.
Dalgalarda kayıp.
◊◊◊
Ateş düştüğü yeri yakar!
Ateş düştü bağrımıza, bağrımızda alevler yanar.
◊◊◊
Ulu Rabbimiz miydi bize demirden, çimentodan çalın diyen!
Alkol al direksiyon başına geç diyen!
Şehrin göbeğinde ulu orta silahını ateşle diyen!
Yaratılanların en üstünü olma inceliğini kavramaktan alıkoyan!
Hayır dostlar hayır!
Kendi yanlışlarımızı, eksikliklerimizi, yetersizliklerimizi Allah’tan bilmeyelim.
Alınyazısı demeyelim.
◊◊◊
Kıymayalım kendimize.
Düşmeyelim birbirimize.
Suçlamayalım, suçlanmayalım.
Var olmanın sorumluluğuyla gerekeni yapalım.
Ortada varsa bir yanlışlık, önce kendimizde arayalım.
Hep birlikte üzerimize düşeni alalım.
◊◊◊
Ateş düştüğü yeri yakar!
Ateş düştü bağrımıza, bağrımızda alevler yanar.
◊◊◊
Bugün Mayıs Yedisi,
Yani Miladi 20 Mayıs,
Yuttu hepimizi deniz,
O ne öfkeydi be Karadeniz!
◊◊◊
Dün Beşikdüzü, bugün Soma.
Var mı dünden bugüne anlayışta bir farklılık?
