EN UZAĞA KAÇIŞLARIM

Hayat zor. Geçim derdi, büyük derdi, çocuk derdi derken bunalmamak içten değil.

Yalanlar her tarafta. Beyazı var, pembesi moru siyahı var. Seç beğen al.

Yaşam mücadelesi içerisinde verdiğimiz, bize çok ciddi görünen kararlar aslında sadece sunulan birkaç sınırlının arasından seçimden ibaretse, hakikaten uzaklaşmak lazım arada.

Bugünden, benliğimizden, hayata dair ağır gelen her şeyden..

Ve bazen tüm bu gerçeklerden uzakta bir takım kitaplar kaçamağı olabiliyor insanların.

Gizlice o hayali kimliklere bürünülüp farklı yerlere gidilir, başka kimseler olunur.

Bavulsuz yolculuklara çıkılır kolaylıkla.

Kitaplar en büyük kurtarıcı. Hakikaten çok keyif aldığım kitaplar bitmesin isterim.

Son sayfalara doğru gelince yavaşlarım olabildiğince.

Evdekilere esip gürlüyorsam oğlum tespiti yapar “Annemin kitabı ya bitti ya bitmek üzere..”

Okuyalım. Canımız ne isterse oradan başlayalım.

Emin olun sayfaların arası kendinizi en özgür hissedeceğiniz yerler olacak.

Ne demişler “Suyun resmine bakmakla yetinmeyip, su içmek isteyenler için vardır kitaplar..”

Mazeret yok. Zira bu aktivite ne çok para ister, ne çok zaman.

Uygun fizik kondisyon da aramaz. Her bedene uygun meşguliyet.

Bu hafta harika bir fırsat; Trabzon HİB Kültür Merkezinde Kitap Fuarı var.

Hadi bir yerden başlayalım..

ÇOK KISKANASI

Gıpta ediyorum eli lezzetli insanlara. Mutfağı seven, harika tatlar ortaya çıkaran o sihirbazlara. Ne meziyet ama.

Belki de tek başlarına hiçbir şey ifade etmeyecek malzemeleri topla bir araya getir, sihrini kat ve damakları şenlendir.

Bana da bir tür terapidir mutfak. Çok başarılı olduğumdan değil ama rahatlatır beni bir şeyler pişirmek.

Arkamda bıraktığım kirli mutfak gereci ordusu düşünüldüğünde oldukça zahmetli bir uğraş denebilir.

He bir de aileme yaptığım “..niye yemiyorsunuz, bitirsenize, çok uğraştım ama..” baskıları var ki, belki de onlar açısından ızdırap saatleri bunlar.

Trabzon’da bir kısım güzel insan, ortaya çıkardıkları bu lezzetleri başkalarının da beğenisine sunarak gelir temin ediyor. Reklam olmasın yazmayacağım adlarını ama iyi ki varsınız.

Her beceriye göre yapacak iş var bu hayatta. Yeter ki boş oturmak olmasın beklentiniz.

Tadsız ve tehlikeli olur zaten boş oturmak. Boş kaldı mı kurar kaldırır, sarar ona buna insan.

Boş kaldı mı başlat kıyaslar, mukayeseler, hesaplar, toplamalar çıkarmalar..

İnsan olduğumuzu ve karşımızdakilerin de insan olduğunu unutmamak adına kafayı meşgul tutmak lazım.

Acımasız fikirler, boşlukta gezerken bölünerek çoğalmakta.

Maaazallah..mazallah..