Pazar aksam saat 21.00’i geçmiş. Avni Aker vip çıkışında gözümüz genzimiz yanıyor. Mağlubiyet içimizde alev alev, sıkılan biber gazı da yüzümüzde.
Şehrin insanı Trabzonspor taraftarı terörist muamelesi görmekte.
Bana bu ağır gelir arkadaşım. Valla çok ağır...
Herkes yazıyor bonus yapıyor ben Trabzonspor yazmayacağım dedim ama buraya kadar.
Hafta sonu iyi başlamış Ts Basket harika oynamasa da galibiyet kazanmıştı.
Hadi dedim böyle devam etsin.
Pazar aksamı hava yağmurlu. Ruhum bedenim gergin, endişeli.. Maç başladı. Olmadı..
Stat istifa haykırışlarıyla yankılanıyor.
Elbette gelinen noktada takımın, kulübün asil sahibi olan taraftar tepkisini ortaya koyacak. Fakat yer yanlış, zaman yanlış.
Maç biter taraftar grupları, dernekler bu işe gönül verenler bir araya gelir tepkinizi koyar çözüm istersiniz.
Ama bunu ezeli ebedi karşında bildiklerinin seyirciliğinde yaptığında haklılığını yitirirsin. Olmadı.. Trabzonspor taraftarlarına hiç yakışmadı..
Başımız önümüzde düşünceli çıkacağız stattan ama, ne mümkün.
Emniyet biz azılı suçluların çıkacağı kapıyı kuşatmış, arkadan tribünler boşaldıkça bir an önce evine gitmek isteyen taraftar konserve kutusunda misali üst üste yığıldık.
Emniyet güçleri çıkışlara engel olmak için demir kapıların büyük kanatlarını kapatmış,
Onca kalabalığı bir fare deliği kadar geçişe yönlendirmekte.
Tepki gösterdik. Meğer beklenen de buymuş.
Biber gazlı müdahale başladı ki tam şenlik.
Yanımızdaki çocuklar etkilenmesin diye arka saflara kaçırdıksa da onlar açısından gazı solumamış olmak yaşanan travmayı azaltmadı.
Bu ilk değil malesef. Her Fenerbahçe maçında farklı senaryolarla aynı pandomim oynatılmakta.
Herkesin kafasındaki soru tek; neden..? Bu tahrikler kime, neye hizmet ediyor.
Neler oluyor bu şehirde anlamak istiyorum. Hangi oyunların dalaverelerin parçası yapılmaya çalışılıyor bu insanlar.
Adalet, verilen ile hak edilen ardındaki dengeyi ifade ediyorsa, buralarda bir yerde sistem hata kodu vermekte.
Hakkımıza düşen değilse de nasibimizde bu varmış.
Ne demeli; hepinizi Allaha havale ediyorum..
