Trabzonspor'un içinde bulunduğu sıkıntılı süreç ve Beşiktaş'ın son haftalardaki çıkışı itibariyle, maç öncesi psikolojik üstünlük tamamen Beşiktaş'taydı. Ancak İhsan Derelioğlu'nun maç özelindeki planları, ilk düdükten itibaren işin rengini Trabzonspor lehine değiştirdi.
Şenol Güneş maç sonrası, "Hem Trabzonspor hem de biz ilk yarıyı çöpe attık" dedi. Bu fikre katılmıyorum. Beşiktaş açısından çöpe atılmış bir ilk yarı olsa da, Trabzonspor için öyle değildi. Trabzonspor'un, ilk yarıdaki oyunun aksine daha saldırgan bir hücum oyunu benimse lüksü yoktu. Çünkü Trabzonspor içinden geçtiği süreç itibariyle kolay kırılmalar yaşıyor. İlk yarıda ilk golü yiyen tarafın Trabzonspor olması, hem skor olarak dönüşü zorlaştıracaktı hem de tribünler futbolculara ve yönetime olumsuz şekilde dönebilirdi. Bu yönüyle İhsan Derelioğlu'nun ilk yarıdaki tüm planları tuttu.
Maçın ikinci yarısında, özellikle 10-15 dakikalık dilimden sonra Trabzonspor çok sayıda fırsat buldu. Böylesi ortamda, Trabzonspor oyun olarak daha fazlasını yapabilir miydi? Bence hayır. Eksik kalan tek şey goldü.
Maça dair değinmemiz gereken diğer bir mesele ise Abdülkadir Ömür'ün fedakarlığı. Sakat olmasına rağmen oynamak istedi. Hele de şöyle sıkıntılı bir ortamda... Hele de sürekli sakatlıklarla boğuşmasına rağmen... Oynaması pek de akıllı işi değildi. Ancak futbolun güzel yanlarından biri de bu, bazen duygular aklın önüne geçebiliyor.
Abdülkadir Ömür herkesten çok isteyen ve mücadeleden kaçmayan bir görüntü verdi. Takım arkadaşları da ellerinden gelen mücadeleyi yaptı. Abdülkadir Ömür'ün fedakarlık yaptığı ortamda, takım arkadaşlarından aynı mücadeleyi vermeyen olsa, ayıp olurdu herhalde!
Trabzonspor yönetiminin bundan sonraki süreçte yapması gereken, doğru bir teknik adam tercihi ve yeni sezonun planlamasına başlamak. Gemi limana ne kadar sağlıklı yanaşırsa, yeni sezonun temelleri de o kadar sağlam atılmış olur.
