Pandemi sürecinde her alanda değişimler yaşandığı gibi çocuklardan gençlere, yetişkinlere kadar her yaş grubunda önemli değişikler ortaya çıktı. Özellikle ruhsal davranışsal açıdan önemli derecede sorunlar oluştu ki, bu sorunları gidermek yorucu olacak hem de zaman olacaktır.

Bir buçuk yıllık kısıtlamalar döneminde gençler evlerde odalarında bir nevi dışarıdan soyutlanarak yaşadı. Çok az genç sosyalitesini, eski yaşam düzenini sürdürebildi. Ancak büyük bir kısım telefonlara, sosyal medyaya, dijital ortama gömülerek yaşam sürdü. Bunun sonucu olarak ruhen, bedensel, davranışsal bakımdan büyük kayıplara uğradı. Yasaklar sonrasında okullarda, sokakla, çevre ile yeniden buluşan gençler tanınmaz hale geldi. Konuşma şekli, hitap tarzı, giyim şekli, yemek kültürü, davranış biçimi, hal ve hareketler olumsuz olarak değişime uğradı. Bulundukları ortama uyum sağlamada zorlanıyorlar. Gençler yaşlarının gereği davranışları sevgilime yerine, birkaç yıl daha küçük yaş davranışları sevgiliyorlar. Gençler büyüyecek yerde küçükler.

Girdikleri ortamlarda sanki evde, odalarındaymış gibi hareket ediyorlar. Annesi - babası, kardeşi ile konuşuyormuş gibi konuşuyor çok rahat görüntü veriyorlar. Adap, erkan kural vb.unsurlar bu süreçte büyük oranda unutulmuş. Yanlış bir şey yaptıklarında ne oldu ki, ne yaptım ki, neresi yanlış, niye kızdınız, gibi cevaplar veriyorlar. Yanlış yaptıkları birçok davranışın yanlış olduğunu değil doğru olduğunu zannediyorlar.

Aklı selim ebeveynler evlatlarını diri tutmaya çalışmış, çocukların elde ettikleri kazananları korumakla kalmamış, üzerine yenilerini koymuş. Ancak pandeminin ezici etkisin altında ezilen evine ekmek getirme derdinde olan aileler, ekonomik sorunlarla uğraşırken gençleri ihmal etmiş. Gençler pandemi dönemine girildiğinde hangi konumda, hangi ruhsal durumda, hangi yaşta ise neredeyse 2 yıl geçmiş aynı yaş ve bırakılan yerde duruyorlar. Hatta oradan da geri gidenler var. Baz gençler ise sorumsuz anne babalar nedeniyle kendi hallerine bırakılmış, rüzgarda uçan yaprak gibi nereye gideceğini ne yapacağını bilemez hale gelmiştir.

İşte bu vaziyet gereği işimiz oldukça meşakkatli, zor, yorucu ve zaman alıcı. Gençler bu olumsuzluklar nedeniyle bulundukları ortamlarda uyum sorunu yaşıyor. Özellikle okul ortamında, toplu yaşam alanlarında adaptasyon sağlamakta güçlük çekerken her bakımdan düzen, disiplin, sistemli olabilme konusunda intibak zorluğu yaşıyorlar.

Bu sebeple; her türlü ekonomik zorluklara, sosyo-kültürel sorunlara rağmen anne ve babalar gençlere zaman ayırıp gerek ilgi göstermeli, düzgün ahlaklı, seçkin bireyler yetiştirmek için çaba sarf etmelidir. Okullarda eğitimciler gerekli hassasiyeti göstermeli, toplumsal bilinç oluşturulmalıdır.

Her bir genç hem ailesinin hem çevresinin hem de toplumun geleceğidir. Gençlerin yaşayacağı her türlü sorun ülkenin sorunudur. Asıl beka sorunu gençliğin sorunlarıdır. Gençliğini kaybeden bir millet geleceğini kaybeder. Devletin, yönetenlerin acilen sorumluluk alıp yara kangren olmadan gereğini yapmalıdır. Herkes üzerine düşen sorumluluğu bu konuda üzerine almazsa çocuklarımız ve geleceğimiz adına kaygılar, korkular çok büyük olacaktır. Yoksa bir kuşak değil millet ve devlet kaybedecektir.

Geleceğimizin garantisi olan gençlerin kaliteli bir yaşama evrilmesi için, seçkin bireyler yetiştirmek temennisiyle...