Trabzon'un en turistik merkezlerinden biri olan Uzungöl için belki de son 10-15 yıldır aralıksız olarak "betonlaşıyor" söylemleri var.

"Doğal güzellik" olarak ifade edilen noktadan, "doğallaştırma" ve "güzelleştirme" çalışmalarına maruz kalınacak noktaya geldi.

Peki, Uzungöl'ü Trabzon'a gelen turistler mi tahrip etti, yoksa biz mi?

Esasında Uzungöl'e zarar veren, bizim daha fazla para kazanma hırsımızın ta kendisi.

Başta Uzungöl olmak üzere Trabzon'un bir çok güzelliği, turizm plansızlığının bedelini ödüyor.

Trabzon, turistlerin akın ettiği bir şehir olsa da bir turizm kenti değil. Dün değildi, bugün de değil. Yarın olur mu? Şu gidişat ile pek umutlu değilim.

Her isteyenin turizm sektörüne dahil olabildiği, kriterlerin kırmızı çizgilerle belirlenmediği bir ortam söz konusu. Verilen hizmetlerin kalitesine hiç değinmiyorum bile.

Sadece "çok para kazanma" maksadıyla hareket edilen ortamda, şehrin güzelliklerinin tahrip edilmesi şaşılacak bir mesele değil. Ancak şunun farkına varmak gerekir ki, bugün para kazanmak için tahrip edilen doğal güzellikler, bir gün tükenebilir ve bu işe umut bağlayıp yatırım yapanlar için bir batma sebebi olabilir.

En çok da bu işe yatırım yapanların bu doğal güzellikleri koruması ve kollaması gerekir, çünkü para kazanma sebebi olan bu doğal güzelliklerin yok olması demek, işletmelerin de yarın yok olması demek.

Uzungöl için 2020 yılında "Rehabilitasyon ve İyileştirme Projesi" yapıldı. Esasında bu hamle, Uzungöl'ün doğasının tahrip edildiğinin bir itirafı niteliği taşıyor.

Uzungöl, son 10-15 yılda uğradığı betonlaşmaya aynı hızla devam ederse, bir 10-15 yıl sonra elimizde bir Uzungöl kalır mı, meçhul...

Daha geç olmadan, yarınları kurtarabilmek adına şehrin yöneticilerinin bu konuya eğilmesi ve kalıcı çözümler üretmesi mecburiyet haline dönüştü. Bu mecburiyet görmezden gelindiği takdirde, zarar gören Uzungöl ve henüz insanoğlunun tahrip edemediği birçok yer kötü bir son ile karşı karşıya kalacak.